ققنوس

به نام خداوند جان خرد

بنده به عنوان یک عضو حقیر در جامعه بزرگ هنری ایران با توجه به احساس ملی گرایی نسبت به هنر و تاریخ قدمت آن ، دست به راه اندازی مجموعه ای (گالری هنری ققنوس) زدم
سال ها با خواندن دروس تاریخ دریافتم که تنها راه نجات کشور ها از استعمار (قدیم ،نو ، فرا نو)
که بلا بزرگی است و تمدن ها را از بین می برد چه از لحاظ فرهنگی سیاسی تنها با فرهنگ غنی میتواند از شرّ آنها خلاص شد آن هم با کلید (هنر)
ما ملت ای نیستیم که مات و مبهوت ملل دیگر باشد
اما سال ها که میگذرند تنقاض این جمله را مشخص میکند
(وقتی مغول ها به ایران حمله می کنند بسیاری از مناطق جهان از جمله ایران چین مرز های تا اروپا... فتح میکنند اما چون فرهنگی عشیره ای و قبیله ای داشتند فرهنگ آنها جهانی نشد. و پس از سال ها حکومت بسیاری از آنها مسلمان شدند و با فرهنگ غنی فارسی ایرانی حل شدند )
راهی که به ذهنم میرسید ، حمایت هنرمندان بود به دست خودشان و مردم زیرا در کشور بستر این حمایت فراهم نیست و تلاش منصب داران کشور اندک است و بزرگان هنری ایرانی به تنهای این بار سخت را به دوش می کشند و برخی هم از این مسئولیت بزرگ شانه خالی می کنند
گرچه هر اتفاق و هرچه داریم از آن مردان و زنان بزرگ داریم
سال ها هیئات فرهنگی هنری عظیمی در ایران ایجاد شده و خدا را سپاس می گوییم که در حال ادامه راه هستند و اما بعضی ها چه!
به علت حمایت نکردن ،....
(به نظر بنده حقیر )
دامن زدن به مسائل سیاسی و اجتماعی مختص یک هنرمند نیست
اما ساخت جبهه های فرهنگی و کمک به مردم تخصص یک هنرمند است که روح و شالوده ارزش های جامعه فرهنگی را استوار تر و محبت خود را در دل مردم می اندازد هنرمند یعنی عالمی که کاری را انجام میدهد نا عالم بدون عمل .
اینک بهتر است از تعصبات خود دوری کنیم و همه در یک جهت بلند قدم برداریم آن هم رشد سواد فرهنگی و هنری ایران عزیز کمک کنیم چه از من کوچک چه از بزرگان ادیبان منتقدان هنرمندان
و مردم میپذیرند هرچه که بخواهد بماند یا برود
به قول شاعر ؛

فرزند هنر زاده جام و خم نیست
کار هنری میان مردم گم نیست
فریاد مزن ناله مکن آه مکش
میرد هنری که در دل مردم نیست

اما اگر هنری پسندیده شود

گر بپسندیش دگر سان شود
چشمه آن آب دو چندان شود

گرچه هنر ایرانی پسند عام خاص ، پیر جوان ،
است و خارج از این مرز هم طرفداران پایبندی دارد

در اینها شاعری
غزل که از دل شاعر و معشوقه اش می گوید

نوازنده ای که احساسش را به صدا در می اورد

نوای ساز تو خواند ترانه توحید
حقیقتی به زبان مجاز میگوئی

اما میان اینها نقاشی را برگزیدم

تنهای زمانی که احساس میکنم زنده ام
زمانی است که نقاشی می کشم ، ونگوگ

ادامه مطلب...